با چه موادی و چگونه دوچرخه را تمیز کنیم؟

چگونه دوچرخه مان را تعمیر کنیم ؟

دوچرخه یک وسیله نقلیه هست که مخصوص بهره گیری در فصل تابستان هست .

 

اگر دوچرخه ی شما مشکلی پیدا کرده هست،مثلا تنظیم شانژمان ها بهم خورده یا قطعه ی تازه ای برای دوچرخه خریدید و نمی‌توانید آنرا متصل کنید و یا خیلی مسایل دیگه که وقتی شما تازه دوچرخه می‌خرید با اون مواجه میشید… با خوندن این مقاله شاید بتونید تعداد زیادی از اونها رو حل کنید(مشکلاتونو).

 

روش هایی موثر برای تعمیر دوچرخه

دقت داشته باشید که اندازه یک دوچرخه مناسب برای دوچرخه سوار بستگی به نوع دوچرخه و قامت شخص دارد و مبنای گزینه آن اختلاف بین دو ارتفاع می باشد.یکی ارتفاع فاق (بین پاها) بهره گیری کننده و دیگری ارتفاع فاصله بالای بست لوله زین تا زمین.این اختلاف ارتفاع X باید در دوچرخه های شهری و مسابقه و جاده حداقل x=2/5 cm و در دوچرخه های اسپرتی حداقل X=5 cm و در دوچرخه های کوهستان حداقل X=12 cm باشد این اندازه را می‌توان با قرار دادن دوچرخه در میان پاها بازرسی کرد.

 

 

2-تنظیمات اولیه جهت استفاده از دوچرخه

1-2-بستن پدالها :

چون پدالهای راست و چپ دارای رزوه متفاوت می باشند باید دقت کنید که حتما هر پدال در محل خودش قرار گرفته و بسته شود.

برای این کار ابتدا پدالها را با دست در محل فوق قرار داده و قسمت آچار خور آنرا بپیچانید تا جائیکه اطمینان حاصل شود که رزوه ها کاملا درست بسته شده و محور پدال کاملا عمودی بر بازوی پدال بسته شده باشد.

 

سپس آن ها را محکم نمائید.جهت نصب پدال طرف راست را (که علامت R دارد) بر روی بازوی رکاب طرف راست (سمت طبق جلو) بسته و آنرا در جهت عقربه های ساعت بوسیله آچار محکم کنید همین طور رکاب سمت چپ را (علامت L دارد) بر روی بازوی رکاب طرف چپ بسته و آنرا در جهت تصویر عقربه های ساعت محکم نمائید

 

2-2-تنظیم زین:

ارتفاع مناسب زین بگونه ای تنظیم می‌شود که در هنگام نشستن روی آن و قرار دادن پاشنه پا روی پدال (بهتر است بدون کفش باشد)

 

زانو به حالت مستقیم قرار گیرد.در نتیجه هنگام پدال زنی،زانو اندکی کشیده می‌شود جهت تنظیم زین کافیست که پیچ بست لوله زین را شل نمائید.آنگاه با وارد نمودن ضربه ای آرام به زین آن را تا اندازه ای دلخواه تنظیم نموده و بعد پیچ را کاملا محکم نمائید روی لوله زین دارای خط نشانه می باشد که باید حداقل تا خط نشانه لوله زین وارد تنه دوچرخه شده باشد

 

اگر پیچ بست لوله از نوع بازشو فوری باشد کافی است که اهرم پیچ را به سمت خارج بکشید تا آزاد شود و در موقع بستن آنرا به سمت داخل فشار دهید تا سفت شود اگر کاملا محکم نشد بوسیله مهره تنظیم مربوطه آنرا تنظیم نمائید بوسیله گیره زین یا گیره روی میله زین (با بهره گیری از آچار) زین را به گونه ای تنظیم کنید که افقی قرار گیرد دقت داشته باشید که پس از هر زمان تنظیم اطمینان حاصل کنید که کلیه مهره ها و بست زین کاملا سفت بوده و همین طور زین در محل خود قابل چرخش نباشد.

 

 

3-2-تنظیم ارتفاع بازوی فرمان یا کرپی:

جهت این تنظیم پیچ اصلی بازوی فرمان (A) را کمی شل کرده و بعد به ارامی توسط وسیله ای که به بازوی فرمان آسیب نرساند (مثل چکش لاستیکی یا یک تکه چوب به عنوان ضربه گیر) چند ضربه به آن بزنید تا مهره شیبدار (D) انتهایی آزاد گردد سپس می‌توانید ارتفاع بازوی فرمان را به دلخواه تنظیم نمائید بعد از تنظیم و اطمینان از این که خط نشانه روی بازوی فرمان (B) داخل لوله دو شاخ شده و بازوی فرمان و چرخ جلو در یک راستا باشند پیچ اصلی (A) را کاملا محکم نمائید برای تنظیم فرمان باید پیچ مربوطه روی بازوی فرمان را کمی شل کرده و بعداز آن که اوضاع مناسب برای فرمان ایجاد گردید دوباره پیچ را سفت نمائید

 

 

4-2- بازرسی های قبل از استفاده دوچرخه:

 

همۀ وقت} گذشته از استفاده از دوچرخه خود موارد زیر را بازرسی نمائید:

– از درست کار کردن ترمزها مطمئن شوید.

-مهره های چرخهای عقب و جلو و همین طور پیچ های بازشوی فوری کاملا محکم باشند.

-فشار باد تایرها تنظیم باشد.

-فرمان و بازوی فرمان ،زین و لوله زین بطور صحیح قرار گرفته و محکم باشند.

-کلیه قطعات دوچرخه از قبیل پدال ،ترک بند،جک،و غیره کاملا محکم بوده و در جای خود قرار داشته باشند.

 

3-نگه داری و سرویسهای دوچرخه:

1-3-نگه داری و سرویسهای مربوط به دوچرخه از مواردی است که معمولا از آن غفلت میشود.این موضوع به خاطر این است که دوچرخه وسیله ای ساده فرض می شود که نیازی به نگه داری و مراقبت ندارد و یا این که مراقبت از ان به یک نوجوان که در این اساس تجربه ای ندارد واگذار می شود در صورتی که دوچرخه ای برترین و بالاترین بازده را دارد که سرویس و نگهداری دوره ای ان مرتب انجام شود و این موارد بهتر است توسط یک متخصص یا تعمیر کار دوچرخه انجام گیرد.واگذاری سرویس دوچرخه به یک متخصص از این نظر پیشنهاد می‌گردد که انجاماین کار نیاز به مهارتهای ویژه و ابزار مخصوص دارد.

 

2-3 جدول نگهداری:

قسمت های گوناگون دوچرخه را طی فواصل زمانی که در جدول ذیل تعیین شده نظارت نمائید

فاصله های زمانی قسمت های گوناگون دو چرخه کارهایی که باید انجام گیرد

هر زمان که میخواهید سوار دوچرخه شوید ترمزهای عقب و جلو بازدید شونده

مهره های چرخها با پیچ های بازشوی فوری بازدید شونده

فشار باد تایرها بازدید شونده

زین و میله زین-فرمان و بازوی فرمان بازدید شونده

محکم بودن پیچ بامهره اتصال شاتون و طبق به محور قامه بازدید شونده

بعد از 500 کیلومتر یا هر ماه محکم بودن فرمان و یاتاقانهای آن بازدید شونده

محکم بودن پدالها بازدید شونده

تنظیم بودن چرخها نسبت به دو شاخ جلو و عقب تمیز-روغنکاری

زنجیر تمیز-روغنکاری

شانژمان عقب تمیز-روغنکاری

ماشین تمیز-روغنکاری

محور (لولای) ترمز گریسکاری

هر 6 ماه محور قامه و یاتاقان بندی انها (ساچمه ها) گریسکاری

محور چرخها گریسکاری

محور پدالها و یاتاقان بندی انها نظارت

داخل لوله زین گریسکاری

یاتاقان بندی فرمان گریسکاری

پیچ اتصال زین به لوله گریسکاری

پیچ اتصال فرمان به بازوی فرمان گریسکاری

ضمنا به مجرد صدمه مشاهده و یا گذشت یک سال ،کابلهای ترمز باید تعویض شوند.

 

به نکات زیر دقت فرمائید

الف) پیشنهاد می شود که کارهای اساسی توسط تعمیرگاه مجاز دوچرخه انجام گیرد

ب) در مورد دوچرخه های کوهستان تعمیرات و بازرسی ها باید در فواصل زمانی نزدیکتر انجام گیرد.چون از آن گونه دوچرخه ها در شرایط سخت تری استفاده می شود.

پ)هرگز از روغن و یا گریس بر روی تایرها،طوقه ها و لنتهای ترمز (که نقاط حساس جهت ترمزگیری می باشند) استفاده نکنید.

ت)هنگام روغن کاری زنجیر استفاده از یک یا دوقطره روغن کافیست.بعد از روغن کاری زنجیر در حالی‌که زنجیر را می چرخانید روغن اضافی را بوسیله پارچه تمیز کنید.

 

 

3-3- انواع روغن وگریس مورد استفاده :

روغن:روغن معمولی موتور جهت روغنکاری زنجیر،اتومبیل،شانژمان عقب و جلو و غیره مناسب می باشد.

گریس معمولی:جهت گریسکاری اطراف لوله زین و کرپی فرمان،یاتاقانهای پدال و فرمان و…..باگریس مخصوص بلبرینگ گریسکاری شود.

 

 

4-3-شستشوی دوچرخه و اجزاء آن :

جهت طول عمر اکثر و کارکرد بهتر دوچرخه پیشنهاد می شود که کلیه قسمت های متحرک آنرا نظیر طبق،زنجیر،توپی ها و اتومبیل را همواره تمیز و بدون گرد و خاک نگهداری نمائید.جهت شستشو می‌توانید از آب گرم به همراه مواد شوینده معمولی استفاده کنید که متعاقبا باید با آب شسته شود و بعد با پارچه تمیز خشک گردد.

 

توجه:

-بعد از هر زمان شستشو دوچرخه کلیه قسمتهای متحرک و قابل روغنکاری را روغنکاری نمائید و همچنین دقت شود که آب صابون از روی ترمز و طوقه پاک شده باشد.

-هیچ وقت از مواد حلال مثل بنزین و یا تینر جهت تمیز کردن قطعات دوچرخه استفاده نکنید.

-قطعات پلاستیکی را فقط با اب و صابون شستشو دهید.

 

4-دوچرخه های کوهستان و مسافرتی:

آن گونه دوچرخه ها برای استفاده در شرایط سخت ساخته شده اند و معمولا دارای آلبوم یاتاقان (B.B.sheel) یکپارچه می باشند.

(بدین معنی که محور یاتاقان پدال به همراه یاتاقانهای مربوطه بصورت یکپارچه میباشند.)

با این حال باید سرویسهای دوره ای را در فواصل کوتاهتر انجام داد.همچنین برای طی مسافتهای طولانی آچارهای مورد نیاز و تعدادی قطعات یدکی نظیر تیوپ،کابل ترمز،لنت ترمزویا لامپ به همراه داشته باشید.

 

1-4-تعویض لنت ترمز دوچرخه:

جهت کارایی بهتر ترمز بایستی از لنت ترمز با کیفیت بالا استفاده کرد و همۀ وقت سائیدگی لنتها را بازبینی نمائید.در صورتی که شیارهای لنت کاملا صاف شده باشند هر دو لنت را تعویض نمائید.توجه داشته باشید که در لنت ترمزهای قابدار وقتی فاصله سطح تماس لنت با طوقه تا قاب نگهدارنده به2 mm میرسد لنت بایستی تعویض گردد.

 

1-1-4-تنظیم لنت های ترمز:

برای این منظور باید توجه داشته باشید که لنت از تایر یک میلی متر پایین تر قرار گیرد.تا با لاستیک در گیر نباشدلنت ها باید به گونه ای تنظیم شود که با توجه به جهت گردش چرخ زاویه دار باشد.(این تنظیم مانع ایجاد صداهای ناهنجار در هنگام ترمزگیری می شود برای ترمزهای معمولی کافی است که پیچ مربوط به لنت را کمی شل کنید و با لغزاندن لنت در شیار مربوطه،طبق شرح بالا آنرا تنظیم کنید

 

2-4-تنظیم کشش کابل ترمز:

بر حسب نوع ترمز توسط پیچهای C.B.A کشش کابل ترمز تنظیم می شود گردش پیچها در جهت عقربه های ساعت سبب شل شدن کابل می‌گردد وگردش جهت تصویر سبب کشیده شدن کابل می شود همواره کشش کابل را به گونه ای تنظیم کنید که مجموع فاصله بین لنت و طوقه در دو سر 3 تا 4 میلی متر برای ترمزهای v شکل باشد

 

3-4-طریقه نصب و تنظیم ترمزبندی v شکل:

1-3-4 ابتدا ترمزبندی را توسط پیچ مربوطه بر روی پیوتها نصب نمایید،سپس فنرهای بازوی ترمز را از پین پشت بازوی ترمز خلاص نمائید.(خار ترمز باید حتما در سوراخ وسط پیوت قرار گیرد)

 

2-3-4-برای ترمز بندی جلو

برای ترمزبندی جلو،واشرهای ضخیم را داخل (به سمت طوقه) قرار دهید و برای ترمز بندی عقب واشرهای باریک را داخل (به سمت طوقه) قرار دهید و پیچهای مربوطه را محکم نمایید با جابجا نمودن واشر باریک و ضخیم با یکدیگر فاصله لنت ترمزبندی با طوقه راتنظیم نمائید

 

3-3-4-برای تنظیم کشش کابل:ابتدا رابط گلویی با خم چندان را برای ترمزبندی جلو و رابط گلویی با خم کم را برای ترمزبندی عقب گزینه نمایید،گذشته از بستن پیچ سیم گیر ترمز،لنتها را تا فاصله 1mm از هر طرف طوقه (فواصل C.B).به طرف طوقه نزدیک کرده و سپس پیچ سیم گیر ترمز را محکم نمائید

 

4-3-4-لنتها باید از لبه بالایی طوقه (محل ورود تایر) فاصله داشته باشد

 

5-3-4-فنرهای بازوی ترمز را درمحل خود جا بزنید

 

6-3-4-برای تقارن عمل نمودن بازوهای ترمز ،از پیچهای چهارسو خور که فشار فنر را تنظیم می‌کنند استفاده نمائید

 

5-تنظیم کشش زنجیر

چنانچه دوچرخه شما مجهز به شانژمان است کشش زنجیر به صورت خودکار تنظیم می شود ولی در دوچرخه های تک سرعته کشش زنجیر باید حدود 12 میلی مترجابجایی داشته باشد

(12-10 میلی متر)در دوچرخه های تک سرعته با جلو و عقب بردن چرخ عقب کشش زنجیر را می‌توانید تنظیم نمائید.پس از تنظیم کشش زنجیر پیچ چرخ عقب را محکم ببندید.در مورد کشش زنجیر دقت کنید که چنانچه کشش بیش از اندازه باشد از راندمان زنجیر کاسته می شود و احتمال پاره شدن زنجیر وجود دارد و اگر بیش از حداقل باشد امکان افتادن زنجیر وجود دارد.

 

6-تنظیم شانژمان جلو

1-6-تنظیم دنده پایین:این تنظیم بایستی در حالتی صورت گیرد که زنجیر بر روی کوچکترین چرخ زنجیر طبق جلو و بزرگ ترین چرخ زنجیر خودروی عقب قرار داشته باشد(اهرم تعویض دنده جلو روی 1 و اهرم تعویض دنده عقب روی کوچکترین عدد دسته دنده باشد)با استفاده از پیچ تنظیم L بر روی شانزمان جلو به گونه ای شانزمان را تنظیم کنید که زنجیر و صفحه داخلی شانژمان جلو فاصله کمی از یکدیگر (حدود 5/0 میلی متر)داشته باشند.جهت گردش پیچ تنظیم و تآثیر ان بر روی حرکت شانژمان جلو در شکل نشان داده شده است.

 

2-6-تنظیم دنده بالا (در شانژمان جلو):

این تنظیم برعکس تنظیم دنده پایین می باشد یعنی زنجیر بایستی بر روی بزرگ ترین چرخ زنجیر طبق جلو و کوچکترین چرخ زنجیر خودروی عقب قرار داشته باشد (اهرم تعویض دنده جلو روی 3 یا H و اهرم تعویض دنده عقب روی بزرگ ترین عدد دسته دنده باشد با استفاده از پیچ تنظیم H شانژمان را بگونه ای تنظیم کنید که فاصله بین زنجیر و صفحه خارجی شانژمان جلو در حدود 5/0 میلی متر باشد جهت گردش پیچ تنظیم و تاثیر ان بر روی حرکت شانژمان است.

 

3-6-تنظیم دنده وسط(طبق زنجیر جلو):

برای تنظیم دنده وسط طبق زنجیر جلو بایستی زنجیر بر روی چرخ زنجیر وسطی طبق جلو قرار گیرد و انگاه اهرم تعویض دنده شانژمان عقب یک بار روی کوچکترین عدد و یک‌بار روی بزرگترین عدد قرار گیرد.در هر صورت فاصله بین زنجیر با صفحات داخلی شانژمان جلو نبایستی کمتر از 5/0 میلی متر باشد و یا به عبارتی دیگر زنجیر به صفحات داخلی شانژمان جلو نبایستی تماس پیدا کند.

 

4-6-نصب شانژمان جلو:

شانژمان جلو دوچرخه شما در کارخانه به طور صحیح تنظیم و نصب شده است.سعی کنید که بست انها را باز نکنید.با اینحال طریقه نصب صحیح ان بشرح زیر است:

 

1-4-6-در حالت ازاد شانژمان جلو و زنجیر روی طبق کوچک،فاصله طبق بزرگ و شانژمان باید 1 تا 3 میلی متر باشد و اگر طبق دارای قاب زنجیر می باشد فاصله بین قاب و شانژمان باید 1تا3 میلی متر باشد.

 

2-4-6-قوس صفحه خارجی شانژمان جلو باید در بالای بزرگترین چرخ دنده طبق و بصورت موازی با آن قرار گیرد

 

3-4-6-در صورت انجام مراحل یک و دو می توانید پیچ بست شانژمان جلو را محکم کنید.

 

7-جدول عیب یابی:

بعد از تنظیم های ذکر شده چندین بار دنده جلو دوچرخه را در حال راندن تعویض کنید تا از کارکرد آن مطمئن شوید.بهتر است در زمان تعویض دنده فشار روی پدالها کمتر شود تا دنده بدون صدا تعویض گردد.عیب رفع عیب

 

1-اگر زنجیر در سمت پدال میوفتد پیچ تنظیم H را در جهت عقربه های ساعت بگردانید(در حدود یک چهارم دور)

 

2-اگر تعویض دنده از طبق بزرگتر با اشکال همراه است پیچ تنظیم H رادر خلاف جهت عقربه های ساعت بگردانید(در حدود یک هشتم دور)

 

3-اگر برخوردی بین زنجیر و صفحه داخلی شانژمان جلو در روی بزرگترین طبق وجود دارد. پیچ تنظیم H را در جهت عقربه های ساعت بگردانید(در حدود یک هشتم دور)

 

4-اگر تعویض دنده از طبق میانی به طبق کوچکتر با اشکال همراه است پیچ تنظیم H را در جهت تصویر عقربه های ساعت بگردانید(در حدود یک چهارم دور)

 

5-اگر برخوردی بین زنجیر و صفحه خارجی شانژمان بزرگترین طبق وجود دارد. پیچ تنظیم H را در جهت عکس عقربه های ساعت بگردانید(در حدود یک هشتم دور)

 

6-اگر در طبق میانی بین زنجیر و صفحه داخلی شانژمان جلو زمانی که خودروی عقب در جهت تعویض به بزرگترین چرخ زنجیر خودرو حرکت می‌کند تداخلی وجود دارد(در سیستم ایندکس جلو) استوانه تنظیم روی اهرم تعویض دنده را در جهت عقربه های ساعت بچرخانید(یک یا دو دور)

 

7-اگر زنجیر به طرف لوله قامه میوفتد پیچ تنظیم L را در جهت عقربه های ساعت بچرخانید(در حدود نیم دور)

 

8-اگر تعویض دنده از طبق میانی به طبق بزرگتر انجام میگیرد. استوانه تنظیم روی اهرم تعویض دنده را در جهت خلاف عقربه های ساعت بچرخانید(یک یا دودور)

توجه داشته باشید هیچگاه از ترکیب دنده هایی که در نشان داده استفاده نکنید.چون باعث سایش اکثر زنجیر طبق جلو و خودروی عقب میگردد و اگر در این حالت دوچرخه با زنجیر به سمت عقب حرکت کند ممکن است شانژمان عقب اسیب ببیند.

 

8-تنظیم شانژمان عقب:

1-8-وقتی شانژمان در حالت آزاد یا اهرم تعویض دهنده روی بزرگترین شماره دنده می باشد.(کوچکترین چرخ دنده روی خودرو عقب) باید چرخهای هرز گرد شانزمان عقب دقیقا در راستای کوچکترین چرخ زنجیر خودروی عقب باشد.می توانید با استفاده از پیچ تنظیم H روی شانژمان عقب این تنظیم را انجام دهید(بهتر است در این حالت زنجیر روی بزرگترین چرخ زنجیر طبق جلو باشد)H=high

2-8-هنگامی که شانژمان عقب در حالت دنده بالا قرار دارد(اهرم تعویض دنده روی کوچکترین شمار دنده باشد) باید چرخهای هرز گرد و بزرگترین چرخ زنجیر خودرو در یک راستا باشد. می توانید با استفاده از پیچ تنظیم L روی شانژمان عقب این تنظیم را انجام دهید(بهتر است در اینحالت زنجیر روی کوچکترین چرخ زنجیر طبق جلو باشد L=low

 

3-8-تنظیم ایندکس بودن شانژمان:

توجه داشته باشید که در این مرحله می بایست با استفاده از پایه جک یا کمک گرفتن از دوستان،آلبوم انتقال قدرت را به چرخش در آورید.

 

1-3-8-دنده عقب را روی دومین چرخ زنجیر کوچک قرار دهید.

 

الف-اگر دنده عوض نشد پیچ تنظیم کشش کابل را در جهت عکس عقربه های ساعت بگردانید تا دنده عوض شودب-اگر زنجیراز چرخ زنجیر دومی خودروی عقب گذشت پیچ تنظیم را در جهت عقربه های ساعت بگردانید تا زنجیر روی چرخ زنجیر دومی واقع شود

 

2-3-8-در وضعیتی که زنجیر روی خودروی دومی قرار دارد کشش کابل را تا زمانی افزایش دهید (با چرخاندن پیچ تنظیم در خلاف عقربه های ساعت) که برخوردی بین زنجیر و چرخ زنجیر سومی بوجود نیاید

 

توجه:برای کارایی اکثر متناوبا قسمت های انتقال قدرت را روغنکاری کنید.

 

9-فشار باد تایرها

روی تایر دوچرخه (میزان فشار باد بر اساس یکی از دو واحد PSI,BAR ذکر شده است).فشار کمتر برای استفاده از مسیرهای ناهموار خارج از شهر و فشار بیشتر برای استفاده در خیابانها و جاده های هموار می باشد در صورت صاف شدن آج تایرها باید آن ها را تعویض کرد.

 

اضافه بر آن توصیه می شود از پودر تالک (پودر سفید رنگ داخل تایرها) برای از بین بردن اصطکاک بین تایر و تیوپ و افزایش عمر تیوپ استفاده گردد.

 

10-گشتاور مورد نیاز جهت بستن و محکم کردن پیچ های دوچرخه در جدول آمده است.نوع پیچ گشتاور مناسب

 

5 M 3 n.m
6 M 7 n.m
7 M 12 n.m
8 M 17 n.m
9 M 27 n.m
مهره چرخ جلو 8/3 25 n.m
پیچ بست زین 13 n.m
پیچ انتقال بازوی پدال (پیچ میل تنه) 50 n.m
پیچ اتصال فرمان 25 n.m
پیچ اصلی بازوی فرمان 17 n.m
پیچ اتصال زین به میله زین 17 n.m
پدالها 30 n.m

11-بازدیدهای دوره ای:

به گزارش تالاب توجه داشته باشید که سیستم انتقال نیرو شامل شانژمان،خودروریا،طبق و زنجیر،بدلیل چرب بودن، جاذب گرد و غبار و ذرات جامد بوده که پس از مدتی این ذرات کم کم انباشته شده پس از مدتی سفت شده و در رکاب زدن های متوالی باعث خوردگی دندانه های طبق و خودرو و شانژمان عقب (چرخ دنده های پلاستیکی راهنمای زنجیر) و همچنین بازشدن دندانه های زنجیر و نهایتا خرابی زنجیر می شود.

 

 

بنابراین در هر 30 کیلومتر رکاب زدن،لازم است سیستم انتقال نیرودوچرخه (شانژمان عقب،خودرو،طبق و زنجیر) را با نفت یا گازوئیل شستشو داده و سپس با ریختن چند قطره روغن بر روی زنجیر و رکاب زدن بصورت خلاص (بسمت عقب)،دوچرخه شما دوباره آماده استفاده بهینه است

 

منبع :cyclingbijar.blogfa.com

نحوه تاب گیری طوقه دوچرخه

لنگ گیری :

 

طوقه به دو شکل می تواند لنگ شود :

الف ) لنگی به چپ وراست

ب ) لنگی به بالا و پایین

 

الف) لنگی به چپ و راست : دراین نوع لنگی ها اگر در راستای قائم از روبرو به طوقه نگاه کنید یک قسمت از کمان دایره ای شکل طوقه به چپ یا به راست متمایل است،ولی در حالت عادی به دلیل اینکه عرض لاستیک بیشتر از طوقه است نمی توان با نگاه کردن ،متوجه لنگی طوقه شد ،مگر مقدار لنگی زیاد باشد .برای تشخیص کمان لنگ می توان طوقه را گرداند و به فاصله لقمه ترمز ها تا طوقه دقت کرد و هر قسمت از طوقه که به لقمه چپ یا به لقمه راست نزدیک شد آنرا به ذهن سپرد یا دست را روی کمان لنگ قرار داد .

پس از تشخیص کمان لنگ ، با تنظیم کشش پره ها به لنگ گیری می پردازیم .سرپره ها با آچار مخصوصی به نام آچار پره شل و سفت می شوند و در حقیقت راست گرد هستند ولی چون از داخل طوقه (طرف لاستیک)به آنها دسترسی نداریم از بیرون طوقه (طرف پره ها )چپگرد کار می کنند . بنابراین سفت کردن پره یا کشیدن آن باید سرپره را با آچار پره در جهت خلاف عقربه های ساعت بگردانید تا سفت شود و برای شل کردن پره باید سر پره را در جهت عقربه های ساعت بگردانید ،حالا برای اینکه لنگ گیری طوقه را یاد بگیریم ،فرض می کنیم در محدوده ای یهاندازه پنج پره (یعنی قسمتی از طوقه که پنج پره به آن متصل است ) طوقه به یک سمت کشیده می شود (به این جهت ،جهت کشیدگی می گوییم ) از این پنج پره ،سه پره به یک طرف توپی چزخ متصل هستند و دو پره دیگر به طرف مقابل توپی متصل هستند .

برای اینکه لنگی طوقه گرفته شود ابتدا باید از پنج پره متصل به کمان لنگ ،پره هایی که در جهت کشیدگی هستند کمی شل شوند و سپس پره هایی که در جهت کشیدگی نیستند کمی سفت شوند و اگر هر پنج پره شل بودند ،فقط پره های طرف مقابل کشیدگی ،سفت شوند و در نهایت دوباره لنگی طوقه آزمایش شود که شل ،یا بیش از حد سفت نباشند . هنگام شل یا سفت کردن تمام پره ها کافی است همه سرپره ها به یک اندازه (مثلا یک چهارم دور یا نیم دور ) شل یا سفت شوند . اگر پره ها بیش از حد سفت باشند در دست اندازها بریده میشوند .

 

 

ب ) لنگی به بالا و پایین :

در تاب کله ، طوقه به چپ و راست انحراف ندارد ، ولی در بعضی از قسمتها طوقه بالا می آید و هنگامی که روی دوچرخه هستید احساس می کنید زین یا فرمان در هر دور چرخ یک ضربه می زند . علت تاب کله این است که پره های چپ و راست در یک کمان کشیده شده اند و در کمان مقابل شل هستند و قسمتی از طوقه که در طرف پره های شل قرار دارد ایجاد برآمدگی در طوقه می کند . دراین حالت ،باید پره ها طرف مقابل برآمدگی طوقه را شل و پره های طرف برآمدگی طوقه را سفت کنید .

گاهی لنگی طوقه مجموعه ای از ترکیب این دو نوع لنگی است و گاهی بر اثر ضربه آنقدر شدت لنگی زیاد است که اصطلاحا می گویند طوقه تاب خورده است . در این صورت با پره کشی (تنظیم پره ) لنگی قابل برطرف کردن نیست .

1.       

 

بعضی کارها سخت هستند ولی دوست داریم آن ها را تجربه کنیم. پره بندی و تاب گیری بعضی از توپی ها که دیواره های دو طرف آن ها ارتفاع یکسانی ندارند باعث می شود کار یکم سخت شود وگرنه انداختن پره ها و آماده سازی مقدماتی شاید ۲۰ دقیقه زمان ببرد.

تاب افتادن دو تا حالت دارد یکی وقتی یک ضربه محکم به طوقه وارد می شود، بصورت عمودی طوقه کج و از حالت دایره در می آید و یکی هم از لحاظ افقی، که به سمت چپ یا راست کج می شود البته در این مطلب تاب گیری به صورت افقی آموزش داده می شود. برای تاب گیری با شل و سفت کردن سیم پره ها و داشتن آچار مناسب می توانید این کار را انجام دهید. کار سختی نیست و فقط باید قلق کار دست شما بیاید، باید حواستان باشد که یک سیم پره را زیاد محکم نکنید.
اسم آچار تاب گیری، آچار پره تاب گیر می باشد بعد از این که طوقه را می پیچانید و جای لقیِ تاب رو تشخیص می دهید آچار را روی سیم پره بگذارید و برای سفت کردن خلاف جهت عقربه های ساعت بپیچانید تا سیم پره سفت بشود و برای شل کردن هم جهت عقربه های ساعت این عمل را انجام دهید. اگر مثلا یک قسمت طوقه در حالت عمودی به سمت راست تاب برداشته باشد شما باید سیم پره سمت چپ همان قسمت را پیدا و با آچار محکم کنید تا تعادل ایجاد بشود.

 

 

 

بعضی کارها سخت هستند ولی دوست داریم آن ها را تجربه کنیم. پره بندی و تاب گیری بعضی از توپی ها که دیواره های دو طرف آن ها ارتفاع یکسانی ندارند باعث می شود کار یکم سخت شود وگرنه انداختن پره ها و آماده سازی مقدماتی شاید ۲۰ دقیقه زمان ببرد.

تاب افتادن دو تا حالت دارد یکی وقتی یک ضربه محکم به طوقه وارد می شود، بصورت عمودی طوقه کج و از حالت دایره در می آید و یکی هم از لحاظ افقی، که به سمت چپ یا راست کج می شود البته در این مطلب تاب گیری به صورت افقی آموزش داده می شود. برای تاب گیری با شل و سفت کردن سیم پره ها و داشتن آچار مناسب می توانید این کار را انجام دهید. کار سختی نیست و فقط باید قلق کار دست شما بیاید، باید حواستان باشد که یک سیم پره را زیاد محکم نکنید.
اسم آچار تاب گیری، آچار پره تاب گیر می باشد بعد از این که طوقه را می پیچانید و جای لقیِ تاب رو تشخیص می دهید آچار را روی سیم پره بگذارید و برای سفت کردن خلاف جهت عقربه های ساعت بپیچانید تا سیم پره سفت بشود و برای شل کردن هم جهت عقربه های ساعت این عمل را انجام دهید. اگر مثلا یک قسمت طوقه در حالت عمودی به سمت راست تاب برداشته باشد شما باید سیم پره سمت چپ همان قسمت را پیدا و با آچار محکم کنید تا تعادل ایجاد بشود.

 

 

راهنمای تاب گیری 2

بعضی کار ها سخت هستن ولی ادم دوست داره تجربه شون کنه

مثلن پره بندی دوچرخه و تاب گیری از فجیع ترین کارها و اعصاب خرد کن ترین کارهای دوچرخه هست....
البته فی نفسه اعصاب خرد کن نیست
اما در مورد بعضی توپی ها مثل توپی های خودم که دیواره های دو طرف توپی ارتفاع یکسانی ندارن عذاب الهی هست....



میشه بدون دستگاه هم تاب گیری و خود من هم اگر مجبور بشم تاب گیری انجام بدم با دستگاه تولیدی خودم این عمل رو انجام میدم

اما بگم که این کار بشدت اعصاب خرد کن و نیازمند تمرکز و دقت بالاست
چون باید یک شاخص برای طوقه تعیین کنید و با چرخش طوقه بعد از چندین بار محل انحراف بیرون زدگی از محور رو پیدا کنید....
هم اندکی از طرفی که زده بیرون شل کنید هم اندکی از طرفی که داخل رفته سفت



سفت و شل کردن بیش از حد باعث بهم ریختن کلی و ایجاد کله طوقه میشه...

پس اگر قصد این کار رو دارید برای صرفه جویی مالی این کار رو در منزل انجام ندید و فقط برای کسب تجربه مفید هست و نباید از پرداخت هزینه ای که بابت اصلاح طوقه پرداخت می کنید ابایی داشته باشید

 

با این حال دستگاه تاب گیری طوقه هنوز بهترین و به صرفه ترین گزینه ست که میتونید در کوتاهترین زمان و با بیشترین دقت لنگی طوقه دوچرخه تون  رو برطرف کنید 
 

 

 

 

 

چگونه بدنه دوچرخه را رنگ کنیم

نحوه و چگونگی رنگ کردن دوچرخه و نکات مربوط به آن

نکات مربوط به رنگ کردن دوچرخه

همه ی ما خوردن بستنی هنگام دوچرخه سواری در هوای گرم تابستانی را دوست داریم؛ حتی اگر هیچ علاقه ای هم به این کار نداشته باشیم، حداقل یکبار آن را تجربه کرده ایم. به اعتقاد بسیاری از افراد، رنگ کردن دوچرخه یکی دیگر از سرگرمی هایی است که به اندازه ی بستنی خوردن موجب لذت بردن از دوچرخه سواری شده و حتی افرادی که علاقه ای به بستنی خوردن روی دوچرخه ندارند را نیز شاد خواهد کرد.

این کار به حدی جذاب است که Emily Kachorek یک دوچرخه سوار نخبه، از شدت علاقه، رنگ کردن همه ی دوچرخه های یک شرکت سازنده را بر عهده گرفته و به گونه ای آن ها را رنگ می کند که حتی اگر دوچرخه در کثیفی و گل و لای هم غرق باشد، الگوهای رنگی موجود روی آن همچنان به چشم می آید.

 

امیلی 6 نکته را جهت رنگ کردن دوچرخه برای علاقه مندان به انجام این کار به اشتراک گذاشته تا با استفاده از تجربیات او بتوان نتیجه ی عالی و موفقیت آمیزی را به دست آورد.

 

1- ابتدا تمرین کنید.

 

به احتمال خیلی زیاد و شاید هم بتوان گفت قطعاً، این اولین باری است که شما یک دوچرخه را رنگ می کنید. به همین دلیل تمرین کردن برای جلوگیری از خراب شدن پروسه، لازمه ی کار است. به خصوص اگر از رنگی بسیار متفاوت تر از رنگ فعلی دوچرخه استفاده می کنید. توصیه می کنیم ابتدا روی یک قاب لوله ای کهنه، بلااستفاده و ارزان قیمت که کثیف شدن آن برایتان مهم نیست، تمرین کرده تا دقیقاً نحوه ی انجام کار را به دست آورید؛ به گونه ای که نتیجه عالی از آب درآید.

 

2- دوچرخه را برای رنگ شدن آماده کنید.

برای اینکه مطمئن شوید فریم یا همان قاب لوله ای دوچرخه برای رنگ شدن کاملاً آماده است، ابتدا آن را با الکل و حوله ای بدون پرز کاملاً تمیز کنید. همچنین اطمینان یابید که کوچک ترین آلودگی روی فریم نباشد تا نتیجه ی کار خراب نشود. اگر بدنه ی دوچرخه تان از جنس آلومینیوم، استیل یا کربن نیست، سنباده ی بسیار ملایمی را روی آن کشیده تا رنگ به راحتی روی سطح بدنه بچسبد. سنباده ورقه ای 1000 یا 1500 که تنها بافت سطح را کمی زبر کند، برای این کار مناسب است. دقت داشته باشید که اصلاً لازم به از بین بردن قسمتی از فلز با سنباده نیست.

 

3- رنگ را تهیه کنید.

 

انتخاب رنگ با کیفیت بسیار مهم است؛ زیرا رنگ با کیفیت برای مدت زمان بیشتری دوام دارد. به دنبال اسپری رنگ کم فشار باشید. زیرا هر چه رنگ آهسته تر بیرون آید، کار کردن با آن بسیار آسان تر است. دقت داشته باشید که رنگ ها را با برندهای مختلف انتخاب نکنید؛ زیرا رنگ ها با برند های مختلف، به صورت بسیار ضعیفی با هم واکنش داده و هم خوانی ندارند.

 

4- چسب بزنید.

نوار چسبی را آماده کرده و روی قسمت های از دوچرخه بچسبانید که نباید رنگ شوند. حتی با چسباندن نوار چسب به شیوه های مختلف، می توانید طرح و نقشی را روی رنگی که در بدنه زده می شود، ایجاد کنید. فقط ابتدا مطمئن شوید که لایه ی ابتدایی رنگ کاملاً خشک شده و سپس چسب را روی آن بزنید؛ زیرا ممکن است با برداشتن چسب، رنگ کنده شود.

 

5- محلی را برای رنگ کردن دوچرخه آماده کنید.

دوچرخه را در محلی تنظیم کنید؛ به گونه ای که لازم نباشد در حین رنگ کردن آن را با دست نگه دارید. مثلاً می توانید میخ بلندی به دیوار زده و دوچرخه را روی آن گیر دهید. همچنین زدن پارچه یا روزنامه در کف و دیوارها برای جلوگیری از رنگ شدنشان فراموشتان نشود.

 

6- رنگ را اسپری کنید.

ابتدا به مدت سه دقیقه اسپری رنگ را خوب تکان دهید. سپس دستورالعمل استفاده از آن را چک کرده تا فاصله اسپری کردن رنگ روی بدنه را بدانید. اسپری رنگی که برای رنگ کردن دوچرخه استفاده می شود، باید نزدیک تر از رنگ های دیگر نگه داشته شود (معمولاً با فاصله ای بین 2.5 تا 10 سانتی متر). ابتدا یک لایه رنگ را به صورت کاملاً یکنواخت روی کار بزنید. دقت داشته باشید که خشک و آفتابی بودن هوا در روزی که دوچرخه را رنگ می کنید، بسیار مهم است؛ یعنی رطوبت بسیار پایین و دما بالا باشد. بین رنگ کردن لایه های رنگ ، حتماً زمان لازم برای خشک شدن کامل آن ها را بدهید.

 

7- در نهایت برای محافظت از رنگی که زده اید میتوانید از نوار دوچرخه بی رنگ یا رنگی استفاده کنید و بدنه دوچرخه تان را نوارکشی کنید

در پایان چسب ها را کنده و سوار دوچرخه زیبایتان شوید و از آن لذت ببرید.

گردآوری : نوین یدک توس : تولیدکننده نوار بدنه دوچرخه و فروش عمده و پخش در سرتاسر کشور 

 

منبع : فن تریکز

راهنمای کامل زین دوچرخه

اگر فکر می‌کنید دانستن در مورد زین دوچرخه غیر ضروری است، توجه شما را به آمار زیر جلب می‌کنیم:
60% دوچرخه‌سواران از زین مناسب استفاده نمی‌کنند!
پس تا پایان این مطلب با ما همراه باشید...
تا به حال پیش آمده‌است بعد از دوچرخه‌سواری احساس درد یا گرفتگی در ناحیه عضلات باسن و پاهای خود داشته باشید؟ شاید مساله به خاطر زین دوچرخه باشد! در دوچرخه سواری، احساس راحتی در هنگام رکاب زدن بسیار مهم است، مخصوصاً در بین دوچرخه سواران جدید.

داشتن زینی که مناسب دوچرخه، نوع رکابزنی و فرم بدن شما باشد، می‌تواند باعث ایجاد حس راحتی کند. پس فکر نکنید که خرید زین جدید یک مساله غیر ضروری است. اگرچه انتخاب یک زین جدید می‌تواند کار سختی به نظر بیاید، اما خواندن این مطلب و و دیدن ویدیوی راهنمای کامل زین دوچرخه به شما کمک می‌کند تا درک کنید که چگونه مواردی مانند مواد طراحی، جنس، اندازه و همچنین نوع دوچرخه‌سواری شما می‌تواند در انتخاب زین دوچرخه تأثیر بگذارد.

 

زین‌های دوچرخه، اغلب در یکی از 4 دسته اصلی زیر قرار می‌گیرند:

• دوچرخه سواری تفریحی: اگر هنگام رکاب‌زنی با یک دوچرخه شهری یا تفریحی، با کمر صاف‌تری می‌نشینید و دوچرخه‌سواری در مسافت‌های کوتاه را ترجیح می‌دهید، یک زین طراحی شده برای دوچرخه سواری تفریحی را امتحان کنید. این زین‌ها اغلب در اندازه بزرگ با روکش نرم هستند، گاهی اوقات دارای فنرهای پهن بوده و جلوی کوتاهی دارند.

• دوچرخه سواری سرعت: طرفدار رکابزنی با سرعت زیاد در مسافت‌های طولانی هستید؟ زین‌های دوچرخه سواری جاده‌ای (کورسی)، باریک و کشیده هستند و برای بهترین انتقال نیرو هنگام رکاب زدن، دارای حداقل پد فومی هستند.

• دوچرخه سواری کوهستان: در مسیرهای کوهستانی، شما به طور پیوسته روی زین نیستید و بسته به نوع مسیر، گاهی روی رکاب‌ها می‌ایستید، در سرازیری‌ها بالای زین حالت نیم‌خیز دارید یا حتی از عقب‌تر از زین قرار دارید. به دلیل وجود این موقعیت‌های متنوع، زین مخصوص کوهستان با پد فومی حمایت کننده استخوان‌های لگن مناسب خواهد بود. این زین‌ها دارای روکش مقاوم و یک شکل ساده و خاص هستند تا به حرکات شما کمک کنند.

• سفر با دوچرخه: برای رکابزنی در مسافت‌های طولانی، زین مطلوب شما، دارای ویژگی‌هایی مابین زین جاده و زین کوهستان می‌باشد. این زین‌ها معمولاً قسمت نرمی برای استخوان‌های لگن دارند و در قسمت جلو، کشیده و باریک هستند. وجود این ویژگی‌ها باعث می‌شود نشستن طولانی روی زین آزاردهنده نباشد.

زین مخصوص بانوان

تمامی مدل‌های زین گفته شده در بالا، می‌توانند در دو مدل مخصوص آقایان و بانوان طراحی و ارائه شوند. این طراحی متفاوت به دلیل تفاوت در ساختار بدنی خانم‎ها و آقایان مخصوصا در ناحیه لگن می‌باشد.

تفاوت‌های ساختاری لگن خانم‌ها و آقایان:

به طور کلی لگن زنان کوتاه‌تر و پهن‌تر می‌باشد.
استخوان خاجی در زنان پهن‌تر است.
مدخل لگن در زنان بزرگ‌تر است (به جهت زایمان راحت)
سوراخ سدادی در مردان بیضی شکل و در زنان دایره‌ای است.
این تفاوت‌ها باعث می‌شود تا در طراحی زین دوچرخه مخصوص خانم‌ها، قسمت لگن پهن‌تر باشد.

روکش زین

استفاده از روکش زین باعث نرم‌تر شدن آن و احساس راحتی بیشتر می‌شود. جنس مواد به کار رفته در داخل روکش زین، معمولا فوم یا ژل است. در هنگام استفاده از روکش بسیار مهم است که به شیوه درست روی زین قرار بگیرد و کاملا فیکس باشد. حرکت کردن روکش روی سطح زین در هنگام رکاب زدن، باعث ایجاد مشکلاتی مانند جابجایی استخوان لگن روی زین خواهد شد که در طولانی مدت باعث آسیب می‌شود. استفاده از روکش معمولا در سطوح حرفه‌ای و روی زین‌های تخصصی مرسوم نیست.

تنظیم بودن زین

تنظیم بودن زین به اندازه انتخاب زین درست اهمیت دارد. طبق تحقیقات انجام شده حدود 80% دوچرخه سوارها زین و فرمان دوچرخه خود را به درستی تنظیم نمی¬کنند.
تنظیمات زین دوچرخه در 3 مورد باید انجام شود:
• تنظیم ارتفاع زین
• تنظیم کشوئی زین (عقب و جلو بودن زین)
• صاف بودن زین (تراز بودن نسبت به سطح زمین)
برای اطلاع از نحوه صحیح تنظیمات زین مطالب بعدی را مطالعه کنید.

زین‌های مخصوص بر اساس محل قرارگیری استخوان لگن روی زین

اگر بخواهیم تخصصی‌تر به موضوع زین نگاه کنیم، باید به محل قرارگیری استخوان لگن روی زین توجه ویژه‌ای داشته باشیم. بر اساس شکل بدن و الگوی رکابزنی، استخوان لگن معمولا در یکی از سه ناحیه زین قرار می‌گیرد:
قسمت جلویی زین
قسمت میانی زین
قسمت انتهایی زین
تشخیص این موضوع، همانطور که در فیلم توضیح داده می‌شود، به وسیله بایک فیتینگ (Bike Fitting) و دستگاه مخصوص انجام می‌شود.

بر اساس نتیجه کار، یکی از زین‌های زیر برای شما مناسب خواهد بود:

اگر استخوان لگن در قسمت میانی زین قرار می‌گیرد، زین‌های معمولی یا خنثی (Neutral) برای شما مناسب خواهد بود.
اگر استخوان لگن در قسمت جلویی زین قرار می‌گیرد، زین‌های فوروارد (Forward) برای شما مناسب خواهد بود.
و اگر استخوان لگن در قسمت عقبی زین قرار می‌گیرد، زین¬¬های آپ¬رایت (Upright) برای شما مناسب خواهد بود.

نکاتی برای افزایش راحتی بیشتر روی زین

حتی با وجود استفاده از زین مناسب، دست‌اندازهای زیاد یا زمان‌های طولانی نشستن روی زین، می‌تواند منجر به فشرده سازی ناحیه پرینه یا پرینیوم (Perineum) که فاصله بین ناحیه تناسلی تا مقعد است، بشود. این مساله در حین دوچرخه سواری باعث احساس بی‌حسی یا سوزش (Saddle Sore) در این ناحیه خواهد شد و در بلند مدت ممکن است منجر به مشکلاتی در عملکرد دستگاه تناسلی افراد شود. بنابراین، برای رسیدن به راحت‌ترین حالت سواری، نیاز است مواردی را در سبک رکابزنی خود رعایت کنید. برخی از مواردی که می‌توانید امتحان کنید:
- حدود هر 10 دقیقه یکبار، مدت کوتاهی روی پدال‌ها بایستید.
- کمی روی دست اندازها بایستید و از پاها به عنوان کمک فنر استفاده کنید.
- برای سواری در کوهستان، دوچرخه‌ی دو کمک (Full Suspension) تهیه کنید.
- از زین فنردار که در برخی از دوچرخه‌های تفریحی و شهری وجود دارد، استفاده کنید.
- شورت دوچرخه پد دار بپوشید. استفاده از آن‌ها می‌تواند در به حداقل رساندن اصطکاک، رطوبت و تنش‌های وارده به لگن کمک کند.

گردآوری متن و فیلم: سعید جمشیدی

 

منبع